دانی کسیتم من ای رفیق ؟

یادگار روزها و شب های وصل؟

اتصالی با جهان بی کران؟

اتفاق کوچه های تنگ شهر؟

التماس روزهای زرد رنگ؟

یا غرور بی بدیل سبز و گرم؟

***

خاطرات نورهای بی فروغ؟

یا کلامی زشت و بی رنگ و درنگ؟

من لباسم بر تن افکار پوچ؟

من توانم بر عصای روزگار؟

من که خاکم نیست از بدو وجود؟؟؟

***

من نه آنم که مرا آن شمرید

یا که او را از تبارم شمرید

ما کجا و قطره عمق وجود

ما کجا و اسم او شرط ورود

***

من هزاران چهره از خود دیده ام

وز وجودم بر تنم بالیده ام

در ره آدم شدن در مانده ام

وز رهش سالها کج مانده ام

***

من سلامم به بلندای نیاز

من سلامت چون دل این روزگار

او زمن هرگز نگوید داستان

من ز او دانم هزاران چیستان

***

من پرم از خالی حَض وجود

او زمن آگاه  از غش سجود

من ز من بیدارتر از خواب دگر

او زمن هوشیار و هوشیارتر

***

من به آتش قانعم دودم کنید

من به پایان آگهم نورم کنید

او زمن دوری کند نازش کشید

من ز او عاری شدم یادم کنید

***

ای کسان دار ما دارم زنید

بر لسان الکنم پایان زنید

من وجود قاصرم خاکم کنید

من درخت بی بنم کاهم کنید

***

من شراب نارسم بی راه و رسم

من کتاب ناصحم بی شرح و وضع

من سفیرم یا وزیر اشتهار

من منم بی من شما را یاد باد